Weer tijd voor een nieuwe opkomst. Vandaag mocht het rode nest openen. Als eerst starten we zoals vorige keer met het knopenkwartier. Deze keer mochten de kinderen voor de platte knoop naar Kaa, voor de schootsteek naar Hathi en voor de mastworp naar Bagheera. De platte knoop heeft iedereen al goed onder de knie, de mastworp heeft nog enige oefening nodig. Maar al snel had Bagheera het heel druk.
Na het knopenkwartiertje starten we met het thema samenleving. Haïti vroeg als eerst aan de welpen of ze konden horen, zien en dat ze al hun tien vingers hebben. Daarna legt ze uit dat er ook kinderen zijn die een beperking hebben. We gaan vandaag ervaren hoe het is al je een beperking hebt. Marala gaat met een zakje rond. Hier zitten briefjes in waar verschillende beperkingen op staan ieder welp mag een kaartje uit de zak. Met mondkapjes, flessen, oorkleppen, lapjes, theedoeken en heel veel ehbo tape worden de beperkingen aan gebracht.
Dan is het tijd om naar het bos te gaan. Normaal zijn we zo, maar nu met alle beperkingen die we hadden duurde het wel eventjes voordat de laatste echt in het bos was. Per nest mochten de kinderen een vlag verstoppen. Toen was het tijd om op vlaggenroof te gaan. Voor sommige ging dat beter dan de andere. Want als je niks kan zien dan ben je toch afhankelijk van iemand anders en als je je benen niet goed kan gebruiken dan zijn die takjes op grond wel een uitdaging. Mooi om te zien dat iedereen elkaar helpt.
Daarna was het tijd voor wat drinken en een koekje. Ook weer een uitdaging voor de mensen die een aantal vingers of een arm miste. Vooral als je de koekjes uit moest delen. Gelukkig met wat hulp van een andere leiding lukte het uiteindelijk. Wat is het lastig als je niet mag praten. Gelukkig mochten wel wat drinken en een koekje. Op naar het Hordenhol
Wat je zeg je Hathi klinkt er op de achtergrond, even proberen met gebaren. Dat lukt ook niet echt. Dan maar meenemen aan de armen. Menig welp vraagt of de beperking af mag, nee nog niet. Menige zucht klinkt er waarop uit gelegd word dat iemand die de beperking wel heeft deze niet zomaar kan af doen.
aangekomen bij het hordenhol gingen we 2x Hollandse leeuw spelen. Eerste keer was nog beperking dat viel voor sommige echt niet mee omdat je getikt kon worden. Zo was bij de beperkingen met je been en ogen niet echt makkelijk om snelheid te maken. Daarna was het tijd om de beperkingen af te toen. En mochten de welpen nog een keer Hollandse leeuw spelen. Dit ging een voor veel welpen stuk makkelijker. Je zou denken dat iedereen het tweede spel makkelijker was, maar daar dachten toch welpen anders over.
Daarna was het tijd voor het laatste spel. Geluid tikkertje, Alle welpen moesten hun ogen dicht doen. Ondertussen liep Bagheera door de welpen heen met zijn fluitje. Alle welpen moeste met hun oren goed luisteren en Bagheera vinden. Hoppa in 1 minuut waren alle welpen bij bagheera. Zo dat hebben jullie snel gedaan met je ogen dicht. Ja hoor dat geloven we zeker. Opnieuw nu moesten de welpen een das of een theedoek gebruiken. Zo dat was nog wel moeilijk zoeken nu je echt je ogen dicht had. Eenmaal getikt liep je mee met bagheera en tikte met je hand op je been.
Voordat we weer gingen afsluiten moesten nog even gezongen worden voor een jarige jet. Ook een lekkere traktatie werd er uitgedeeld om mee te nemen naar huis.
Groetjes de Welpenleiding
